The Hammond Jazz Inventory
|
 |
 |
| Home | Organists | Albums | Musicians | Bands | Songs | About | Contact |
|
|
|
|
| Home | Organists | Albums | Musicians | Bands | Songs | About | Contact |
|
Blog categories
 Ron Levy's Wild Kingdom - Green Eyed Soul
Orghammogram focus
Dr. Lonnie Smith quote
I really was thinking Jimmy Smith but it just always came out different
 Advanced Warning - Hifi Apartment
Dr. Lonnie Smith quote
I really was thinking Jimmy Smith but it just always came out different
 Bernard Purdie
Dr. Lonnie Smith quote
I really was thinking Jimmy Smith but it just always came out different
 Johnny 'Hammond' Smith - The Stinger
 Bill Mason - Gettin' Off
 Jimmy Smith - Daybreak
 Bobby Pierce - New York
 Advanced Warning - Lemon Juice
 Grady Tate
|
Don’t Try This At Home
Laatst plaatste ik weer een nieuw filmpje onder bovenstaande titel op YouTube. Inmiddels heb ik al 42 clipjes gepubliceerd. Het waarom is zeer simpel. In het afgelopen jaar hebben deze clipjes in totaal al meer dan 22.000 hits mogen incasseren. Dat is meer belangstelling dan ik met een jaar spelen zou hebben gegenereerd. Je bereikt ook oren en ogen die je anders nooit zou hebben bereikt en bovendien ook nog eens grotendeels gerichte luisteraars en kijkers. Dan heb ik het nog niet eens over voordelen als geen files, geen gesleep en bovenal geen gezeur als het niet zo ging als gepland. YouTube is een ideaal medium om je muziek bij een breder publiek bekend te maken. Natuurlijk, financieel is het geen vetpot en word je er beslist niet rijk van. Maar dat werd ik in het verleden ook niet van de bedragen die wij voor een optreden mochten ontvangen. Want 300,– euro per persoon -in het gunstigste geval- lijkt dan wel wat maar als je alle tijd, moeite en reiskosten voor twee uurtjes muziek maken meerekent, dan kom je uit op een uurloon waar de gemiddelde loodgieter niet voor te porren valt. Dit nieuwe clipje 'Don't Try This At Home' vormt een prachtig voorbeeld van wat ik het beste kan omschrijven met de term Instant Composing. Instant Composing is een begrip afkomstig uit de USA of uit Nederland. Hier o.a. gebruikt door Misha Mengelberg en Han Bennink met hun ICP (Instant Composers Pool). Eigenlijk vermoed ik, dat het een lichtelijk dubieus begrip is omdat het mogelijkerwijs te danken is aan het feit dat sommige eigentijdse (lees jaren 70) Amerikaanse musici niet geassocieerd wilden worden met jazz, in hun ogen achterhaalde muziek. Je kunt het begrip misschien ook duiden naar de intellectuele opvattingen rond die tijd. Het grote afzetten tegen de voorgaande 'duffe' jaren was begonnen en moderne jazz had weliswaar in de 50-tiger en 60-tiger jaren nog een intellectueel verantwoord imago (Jack Kerouac, James Baldwin e.a.) maar dat was fors aan het afbrokkelen. Het werd allemaal te vrolijk en te vrijblijvend, met dank aan musici als Jimmy Smith, Oscar Peterson, Blakey, Brubeck, MJQ e.v.a. die in de opinie van de smaakmakers te veel bezig waren met de meute te plezieren. Daar ging 'men' (= New Yorkse elite) zich tegen afzetten en dat bracht musici als Paul Bley, Ornette Coleman, Archie Shepp, Albert Ayler onder de aandacht. Om die 'free' music toch in een hokje te kunnen plaatsen is de term 'instant composing' gebruikt. Wie er als eerste mee gekomen is? De term is mogelijk zelfs een Nederlandse uitvinding. Wees er van overtuigd, dat het clipje 'Don't try this at home' onder deze noemer valt maar toch redelijk uniek is, omdat het swingt. Iets wat niet altijd het geval wil zijn in deze categorie. Dit soort Instant Composing momenten is zonder meer zeldzaam en de meeste mensen zullen het ook niet kunnen begrijpen als je vertelt, dat deze muziek echt 'organisch' is ontstaan. Als je een bepaald schema, zoals een blues- of 'rhythm-schema' volgt en daar op gaat improviseren, dan snappen de meeste luisteraars dat wel, maar dat zonder zo'n structuur - dus de totale improvisatie - toch iets kan ontstaan dat niet vormeloos klinkt, daar wil niet iedereen aan. Te moeilijk, hoor ik dan. Niet toegankelijk genoeg, wordt er geroepen. Dat vormt ook een van de oorzaken waarom deze muziek voor een optreden minder geschikt is. Voor weinig mensen is het weggelegd om te kunnen blijven luisteren naar het creatieve proces, dat langs pieken en dalen scheert. Commercieel gezien niet slim te noemen maar zowel Pierre als Aad, Rinus en ikzelf zijn altijd op zoek naar wat nieuws. Wat niet wegneemt dat ik ook graag de blues wil spelen maar alleen omdat ik er op dat moment zin in heb -wat gelukkig meestal het geval is- maar niet op afroep. Kenmerkend Instant Composing dialoogje: Adrian tegen Pierre: 'Je weet nooit wat ie (= Herbert) gaat spelen' Pierre: 'He, wat zeg je?' Adrian: 'Hij weet nooit wat ie gaat spelen' Pierre: 'Ja' en na een korte pauze: 'Da's maar goed ook'. Dat is natuurlijk wel de juiste spirit maar voor een zaal met publiek ligt een dergelijke aanpak wat moeilijker is onze ervaring.Nog een aardig detail over de clip. Halverwege geeft Pierre's hi-hat de geest. Je ziet dat de hi-hat niet meer beweegt. Pierre weet deze pech echter zo te omspelen, dat noch Adrian noch ik het in de gaten hadden. Kijk, zulk vakmanschap noemde bierbrouwer Grolsch vroeger meesterschap. En terecht. Back0 comments., write a comment |
|